Τα... κακά της μοίρας του!

Τραυματισμοί, τιμωρίες, μεταγραφές, αλλαγή συστήματος έχουν δημιουργήσει μία… γνώριμη πλέον κατάσταση στην επιλογή της ενδεκάδας του ΠΑΟΚ από παιχνίδι σε παιχνίδι. Το μόνο σίγουρο; Δεν είναι ποτέ η ίδια…

Σχεδόν μετά από κάθε επίσημο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, η ίδια συζήτηση επανέρχεται με ακόμα δριμύτερο τρόπο. Η εικόνα της ομάδας δεν ικανοποιεί τον κόσμο, υπάρχουν γκρίνιες και ενστάσεις για επί μέρους αγωνιστικά θέματα, σε μία σεζόν πάντως που έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί πάρα πολλοί παίκτες και έχουν σημειωθεί πολλές (πολύ περισσότερο από τον συνηθισμένο μέσο όρο…) αλλαγές στο ρόστερ της ομάδας.

Ωστόσο, μία ανάλυση των ενδεκάδων που έχει χρησιμοποιήσει ο Γιώργος Δώνης, στα εφτά ματς πρωταθλήματος και τα δύο κυπέλλου, μέσα στο 2013 αποδεικνύει από μόνη της, τη… χαμένη πυξίδα όσον αφορά την εικόνα της ομάδας μέσα στο γήπεδο.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα, ήταν οι ενδεκάδες στους αγώνες με τον Πανθρακικό για το πρωτάθλημα στην Κομοτηνή και με την Καλλιθέα (το πρώτο ματς κυπέλλου στην Αθήνα) που ακολούθησε μεσοβδόμαδα. Εξι παίκτες που έπαιξαν βασικοί στην Κομοτηνή, δεν ξεκίνησαν το ματς στο Ελ Πάσο. Το 2-0 από την Καλλιθέα, μπορεί να αποτέλεσε μαγική εικόνα σε ό,τι αφορά την εξέλιξη του αγώνα, ποιος μπορεί όμως να αρνηθεί, ότι η παρουσία έξι διαφορετικών παικτών στην ενδεκάδα που άρχισε το ματς, έπαιξε και αυτή τον δικό της ξεχωριστό ρόλο.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΓΚΟΛΚΙΠΕΡ

Μέχρι ν’ αποκτηθεί ο Σαρλ Ιτάνζ, ο Παναγιώτης Γλύκος με τον Σανθ Χακόμπο μοιραζόταν τον χρόνο συμμετοχής. Τόσο από τιμωρίες (όπως αυτή του Γλύκου στο Ηράκλειο και του Χακόμπο στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό), όσο και εξαιτίας εκατέρωθεν τραυματισμών. Από τότε που ήρθε ο Καμερουνέζος έπαιξε απευθείας και δεν φαίνεται ότι μπορεί να χάσει τη θέση του.

Σε αυτά τα 9 ματς πάντως του 2013 ο Παναγιώτης Γλύκος είχε 4 συμμετοχές, ο Ιτάνζ 3 και ο Χακόμπο 2. Ο Δώνης εμπιστεύεται απόλυτα τον Ιτάνζ και τουλάχιστον από την παρουσία του Καμερουνέζου στα τρία παιχνίδια με Αρη, ΟΦΗ και ΑΕΚ φαίνεται να δικαιώνεται.

Η ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΛΒΕΣ ΛΙΝΟ

Στο αριστερό άκρο της άμυνας, ο ΠΑΟΚ διαθέτει μόνο επιθετικογενή μπακ. Ο Αλβες Λίνο, που στο τέλος της φετινής σεζόν θα κλείσει τα 36 του χρόνια, παραμένει μία σταθερή αξία ξεκινώντας τα 7 από τα 9 ματς βασικός. Και στο Ολυμπιακό στάδιο προχθές, ήταν αναμφισβήτητα μέσα στους διακριθέντες παίκτες του ΠΑΟΚ. Ο Κώστας Σταφυλίδης πρόλαβε να ξεκινήσει 2 φορές βασικός ως αριστερό μπακ (γιατί έπαιξε και στην μεσαία γραμμή…) πριν τραυματιστεί στο χέρι.

Η “ΜΑΧΗ” ΤΩΝ ΝΕΑΡΩΝ

Στο άλλο άκρο της άμυνας, το δεξιό βρίσκεται σε… εξέλιξη, η μάχη των δύο νεαρών παικτών του ΠΑΟΚ, του Αλέξανδρου Αποστολόπουλου και του Δημήτρη Κωνσταντινίδη. Ο τελευταίος, μπορεί να είναι 2,5 χρόνια μικρότερος του πρώτου, αλλά έχει 5 συμμετοχές, έναντι 4 του Αποστολόπουλου. Οι δυο τους πάντως, έχουν καταφέρει να εκτοπίσουν τον Αραούχο Ετο, με τον Βραζιλιάνο να παίζει προχθές ως αλλαγή έπειτα από 2,5 ολόκληρους μήνες.

Η ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΑ ΣΤΑ ΣΤΟΠΕΡ

Αν περάσουμε στο κέντρο της άμυνας, θα διαπιστώσουμε κάποιες ιδιομορφίες. Οπως για παράδειγμα, την παρουσία του Κώστα Κατσουράνη που δεν είναι η φυσική του θέση, αλλά μπορεί και αντεπεξέρχεται λόγω της εμπειρίας του. Πάντως κι εδώ υπήρχαν πολλές διαφορετικές συμμετοχές και πολλά διαφορετικά δίδυμα παικτών, γιατί στο κέντρο της άμυνας έχει μεγάλη σημασία ποιος συνυπάρχει με ποιον και αν ταιριάζουν τα χαρακτηριστικά τους.

Οι πολλές διαφορετικές συμμετοχές βεβαίως, οφείλονται και στην αποχώρηση του Ματέους Βιβιάν, με την ταυτόχρονη έλευση του Γκόρντον Σίλντενφελντ. Ο Κροάτης πάντως φαίνεται ακλόνητος ως ο ένας σίγουρος στόπερ, όσο είναι υγιής. Ο Βιβιάν πρόλαβε να κάνει 2 συμμετοχής, ο Σίλντενφελντ και ο Κατσουράνης έχουν από 4 συμμετοχές, ο Κατσικάς 7, ενώ σε ένα ματς έπαιξε βασικός και ο Ιντζίδης.

“ΤΡΑΒΑΝΕ ΚΟΥΠΙ” ΛΑΖΑΡ ΚΑΙ ΚΑΤΣΕ

Στη μεσαία γραμμή τα πράγματα είναι ακόμα πιο σύνθετα. Με την αλλαγή συστήματος να αλλάζει κάποιες φορές και την επιλογή των παικτών, ο Κοστίν Λάζαρ και ο Εργκούς Κάτσε, είναι φανερά οι δύο παίκτες που έχουν “τραβήξει κουπί” σε αυτά τα πρώτα παιχνίδια του έτους. Και οι δύο, έπαιξαν βασικοί στα 8 από τα 9 ματς, με τον Λόρενς σ’ έναν πιο επιθετικό ρόλο να έχει 5 συμμετοχές, τον Φωτάκη 4, τους Ρομπέρ και Καμαρά 3, αλλά και τον Σταφυλίδη 2 συμμετοχές σε ρόλο διαφορετικό απ’ ό,τι μας είχε συνηθίσει ως αριστερό μπακ. Τρεις φορές στα χαφ έπαιξε και ο Κατσουράνης, ο οποίος πάντως και όταν ξεκίνησε στόπερ, στην πορεία των αγώνων προωθήθηκε στα χαφ (όπως συνέβη προχθές στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με την ΑΕΚ όταν πέρασε στα στόπερ ο Κουμάλο).

ΟΙ “ΣΤΑΘΕΡΕΣ” ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Σχετικά με την επιθετική γραμμή τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Εκεί, ο Κλάους Αθανασιάδης και ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης βρίσκονται πάντα στις επιλογές του Δώνη, αν είναι φυσικά διαθέσιμοι. Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης έχει 8 συμμετοχές, ο Κλάους Αθανασιάδης 7, ενώ μία φορά πρόλαβε να παίξει και ο Γεωργιάδης ενδιάμεσα του τραυματισμού που τον ταλαιπωρεί.

ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ…

Με αυτά και με αυτά, έχουν απομείνει τα 8 παιχνίδια για την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, τα έξι των πλέι οφ και αυτά του κυπέλλου, που κανείς δεν μπορεί να προδικάσει πόσα θα είναι. Μάξιμουμ μαζί με τον τελικό θα είναι πέντε. Στα 16 σίγουρα ματς, που μπορούν να γίνουν και 19 αν ο ΠΑΟΚ φτάσει στον τελικό, το στοίχημα για τον Γιώργο Δώνη και τους συνεργάτες του, είναι να βρεθεί ένα πιο σταθερό σχήμα, με πιο ξεκάθαρους ρόλους από τους παίκτες.

Για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε πόσο ομαλή αγωνιστικά θα είναι η επιστροφή του Πάμπλο Γκαρσία, αν επιμείνει ο Δώνης σε αυτό που είπε προχθές για τον Κατσουράνη (ότι αποκτήθηκε για στόπερ και όχι αμυντικό χαφ…) και αν επίσης σταθεροποιηθεί ακόμα και η επιλογή ενός συστήματος.

Πάντως, είναι γεγονός, πως όταν μία ομάδα έχει για πολλά συνεχόμενα παιχνίδια σχεδόν την ίδια ενδεκάδα (με τις λιγότερες δυνατές διαφοροποιήσεις), το πλεονέκτημα είναι ότι οι παίκτες που την αποτελούν έχουν περισσότερους αυτοματισμούς μέσα στο γήπεδο, αποκτούν έναν καλό αγωνιστικό ρυθμό και πορεύονται με μεγαλύτερη σιγουριά γιατί ακριβώς συνηθίζουν έναν τρόπο παιχνιδιού με συγκεκριμένους συμπαίκτες.

Βέβαια, στον δεύτερο γύρο και ειδικά φέτος στον ΠΑΟΚ, είναι δύσκολο πλέον να συμβεί κάτι τέτοιο όχι μόνο γιατί υπάρχουν ακόμα τραυματίες παίκτες (ο Ολίσε αποτελεί το τελευταίο ενδεικτικό παράδειγμα), αλλά γιατί σε κάθε ματς προκύπτουν απουσίες από τις κάρτες. Το Σάββατο κόντρα στην Κέρκυρα, δεν παίζει πάλι ο Κάτσε, απέναντι στον Πανιώνιο ο Κλάους, ενώ τέσσερις κάρτες συμπλήρωσε και ο Λόρενς. Οσο όμως είναι δυνατό, καλό θα ήταν να σταθεροποιηθεί ένα σχήμα που θα κληθεί να φέρει σε πέρας τους στόχους της ομάδας μέχρι το τέλος της σεζόν. Δηλαδή, την κατάκτηση του κυπέλλου και τη συμμετοχή στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με την κατάκτηση της πρωτιάς στα πλέι οφ.