Αλήθεια είναι ότι απόψε δεν είδαμε πράγματα που δεν περιμέναμε από την αναμέτρηση του Δικεφάλου. Αν τα απαριθμήσουμε θα καταλάβουμε ότι θα μπορούσαμε πριν τον αγώνα να γράψουμε για το τι θα συνέβαινε στην διάρκειά του. Για να τα δούμε:
1) Τελικό αποτέλεσμα: 1-1. Το πιο συνηθισμένο για εκτός έδρας αγώνα του ΠΑΟΚ σε εκτός Ελλάδας αναμέτρηση.
2) Προηγούνται οι αντίπαλοι και ο ΠΑΟΚ ισοφαρίζει. Πόσες και πόσες φορές δεν έγινε τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ευρώπη. Ακόμη και φέτος: Το ίδιο στην Ουκρανία, το ίδιο και στην Γερμανία.
3) Πολύ εύκολη θα ήταν η πρόβλεψη για το ότι και εδώ στην Ολλανδία, αυτός ο φετινός ΠΑΟΚ θα δημιουργούσε αρκετές φάσεις, αλλά από την άλλη θα δέχονταν και αρκετές ευκαιρίες από τον αντίπαλο.
4) Από την άλλη εύκολη ήταν και η πρόβλεψη ότι ο κόσμος του ΠΑΟΚ θα είχε άλλη μία σπουδαία βραδιά. Και αυτοί που ήταν στο πέταλο αλλά και οι άλλοι στις κεντρικές θύρες.
Όπως και στην Κρήτη, έτσι και στην Ολλανδία ο Δικέφαλος θα μπορούσε να κερδίσει, θα μπορούσε και να χάσει. Το πιο σημαντικό είναι ότι πήρε αποτέλεσμα στο πιο δύσκολο ματς του ομίλου του και μπορεί να αισιοδοξεί για την πρωτιά και μάλιστα με αρκετούς βαθμούς.
Επειδή πρέπει να μείνουμε και στα αρνητικά, η ομάδα γι’ ακόμη μία φορά έκανε πολλά λάθη μεσοαμυντικά και δέχθηκε με διάφορους τρόπους, πολλές φάσεις από έναν όχι και τόσο δυνατό αντίπαλο. Είναι πρόβλημα, φυσικά δεν αφορά μόνο τους πέντε της άμυνας (σήμερα δεν υστέρησαν Χακόμπο, Τζαβέλας, Κατσουράνης, Βίτορ και ειδικά ο εκπληκτικός Κίτσιου) παρολ’ αυτά ο ΠΑΟΚ δέχθηκε και πάλι 5-6 σημαντικές ευκαιρίες.
Και η ζωή συνεχίζεται. Η Τούμπα το βράδυ της Κυριακής πρέπει να είναι γεμάτη, ώστε όλη η Ελλάδα να θυμηθεί και πάλι ότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να λέει ότι θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου