Όπως και να σε ”διώχνουν” για μας θα είσαι ΕΝΑΣ από εμάς

Παρελθόν αποτελεί ένας ποδοσφαιριστής που από τον κόσμο του Π.Α.Ο.Κ. αγαπήθηκε όσο κανείς τα τελευταία τουλάχιστον 20 χρόνια, ο Πάμπλο Γκαρσία.  Μια προσωπικότητα που αποτέλεσε κόκκινο πανί για φίλους πολλών ομάδων αλλά κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη αγάπη και τον σεβασμό των φίλων της ομάδας του. Είναι τέτοιος σαν άνθρωπος που ή θα τον γουστάρεις ή θα τον μισείς..
Το πιο σημαντικό είναι πως αγαπήθηκε από τον κόσμο γιατί ότι έκανε δεν ήταν προμελετημένο ή επιτηδευμένο. Έκανε αυτό που του υποδείκνυε το ταπεραμέντο του και η προσωπικότητα του. Αυτή προσπάθησαν να του ”βιάσουν” και δεν άντεξε. Θέλησαν να τον βγάλουν ανίκανο, απροσάρμοστο στις ανάγκες της ομάδας και των  νέων ανθρώπων που έχουν αναλάβει τις τύχες της.
Όλα αυτά τα γράφω έχοντας απόλυτη επίγνωση των λεγομένων μου και μην περιμένοντας να ακούσω τα λόγια του ίδιου στην σημερινή (σ.σ. Τετάρτη) συνέντευξη που ο ίδιος θα δώσει. Είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ άνθρωπος αυτή τη στιγμή στην ομάδα που είναι αρεστός πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε στον κόσμο. Ούτε ο νέος ιδιοκτήτης (Ιβάν Σαββίδης) ούτε ο πρόεδρος (Βρύζας) ούτε φυσικά ο προπονητής (Δώνης) ούτε ο νέος και βασιζόμενος σε πήλινα ”επικοινωνιακά” πόδια ηγέτης του Π.Α.Ο.Κ. (σαλπιγγίδης) είναι έστω εξίσου δημοφιλείς με αυτόν. Πάμπλο Γκαρσία ΑΥΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ!
Πάμπλο θα μας λείψεις σίγουρα..Όχι μόνο για την τεράστια ποδοσφαιρική σου αξία αλλά γιατί   έγινες ένας από εμάς. Δεν στο ζήτησε κανείς, δεν σε υποχρέωσε κανείς να το πράξεις.. Το έκανες γιατί το γούσταρες..  Μια συγγνώμη από μένα που θέλησαν να διώξουν ατιμωμένο σαν να είσαι ένας από αυτούς.. Δεν σου αξίζουν δάκρυα, δεν σου αξίζουν κατεβασμένα και σκυθρωπά πρόσωπα. Ένα απέραντο χαμόγελο για όσα μας πρόσφερες.. Έχε γεια φίλε Πάμπλο, να είσαι καλά ότι και να κάνεις και να ξέρουμε πως όπως νιώθουμε για σένα έτσι νίωθεις και εσύ για μας..
”Caer esta permitido, levantarse es obligatorio”
ΥΓ. 21-2-2010  Ήμουν ακριβώς από πίσω του (σε ευθεία) σε εκείνο το παιχνίδι κόντρα στον Π.Α.Ο που είχε βάλει το εκπληκτικό εκείνο γκολ. 25 και πλέον χιλιάδες ζήσαμε το ξέσπασμα του στον πανηγυρισμό.. Όταν το βράδυ στο σπίτι τον είδα με μάτια δακρυσμένα να κοιτάει τον ουρανό δεν άντεξα.. Πέμπτη αποχαιρέτησε την μητέρα του για πάντα και Κυριακή ήρθε και τα έδωσε όλα με αποκορύφωμα αυτό το εκπληκτικό γκολ.. Και θέλετε να μας πείσετε πως δεν υπάρχει τρόπος αυτός ο άνθρωπος κάπως να χωρέσει στην ομάδα.. Πόσο ανίδεοι είστε..